Noksan

10. I Love My Parents - Bucketheadland (1992):

Ağır, aksak, yalın... Hüzün...

9. Light - Captain Eo's Voyage (2010):

Gergin bir bekleyiş ve ardından ışığa ulaşmak gibi bir çağrışımı var.

8. Broken Mirror - A Real Diamond In The Rough (2009):

Boğuk tonlarda gitarları karamsar eyler insanı.

7. Wishing Well - Colma (1998):

Daimi bir "yolculuk" hissine sahip. Solosunda yolculuğun sonlarında...

6. Big Sur Moon - Colma (1998):

Farklı ve yapay bir dünya...

5. Soothsayer - Crime Slunk Scene (2006):

Bambaşka... Apayrı intro'su, ana riff'i, shred'y soloları... Son sürat hüzünler...

4. Padmasana - Electric Tears (2002):

Baştan sona bir hikaye anlatır. Mutlu edebilir, ağlatabilir...

3. Machete - Colma (1998):

Dinlediğim yegane güzellikte sololardan birini içerir. Mükemmel bir tonda...

2. Aunt Suzie - Cyborg Slunks (2007):

Yalnız, kendi halinde... Doğal ve dingin...

1. Too Many Humans - Population Override (2004):

...