Şahane playlist, sıralı tam liste: Bad Situation, Help Me, 24 Hours, Fear, Till You Put Me Down, Fooled Again, Player, Love is Blind, My Angel, Livin' in Bliss, Peace Sign, You Can't Save Me, Paying Dues... OMG(What's Your Name?), Go Faster... Bunları arka arkaya canlı dinlemeyen çok şey kaçıracaktı/kaçırdı.
2010'da verdiği ilk İstanbul konseri, Richie Kotzen'in kendisi adına da bir dönüm noktasıydı. 25 yıllık kariyeri boyunca pena kullandıktan sonra, ilk defa o canlı performansta penayı bırakıp "finger style"a geçiş yapmıştı(ondan sonra elinde pena gören de olmadı). Doğru; ne de olsa sağ eli "o kadar" önemli değildi, ama sol eli... Bu ikinci gelişinde ise yeni tekniğini ne denli geliştirdiği dikkatten kaçmadı. Akıl almaz sol el açmaları daha da ötesine taşımış; misal, 5. ve 10. perdeler arasını aynı pozisyonda tarayabilen bir adam oluvermişti. Gitarda çıkan seslerin tamamına yakını perdeleri tarayan sol elinden geliyordu, sağ elini nadiren kullanıyordu. Öyle ki, bir konseri sadece sol eliyle çıkarabileceğini söylemek herhangi bir derecede abartı olmaz. Benim kanaatime göre gitar literatürüne geçecek bu haslıkta bir tekniğe sahip bir kimsenin konserinde bulunmak, farkında olsunlar ya da olmasınlar, oradakiler açısından büyük bir şanstı. Tam da "tanıklık etmek" hadisesiydi.
Konser 2 saat civarı sürdü.
